Friday, November 20, 2009

رفته با باد ناسازگار





به یاد عباس جعفری .... و در حسرت لحظه ‏های نابي که دیگر در قاب نگاه او ثبت نخواهد شد




8 comments:

m.yosri said...

besiyar khorsandam ke ba webloge por mohtavaye shoma ashna shodam...
payedar bashid

Anonymous said...

عجیبه که آدم های خوبی که پر از زندگی و نگاه هنرمندانه هستند زود می میرند.

اما گویا مرگ ایشون هنوز در هاله ای از ابهام است و برای یک عاشق طبیعت چه سرانجامی بهتر از جاودانه شدن در پیچ و تاب یک رودخانه

وحید

هیابانگ said...

متاسفانه در چند ماه اخیر هنر مندان بزرگی از کشورمونو از دست دادیم. انگار زمان رفتن خیلی ها بود

Ba in hame said...

چه كسي مي‌داند شايد اين باد، براي عباس ، بادِ سازگار بوده و اين دريغِ مانده براي ما كه چشمِ به در مانده‌مان سفيد مي‌شود در حسرت همان‌ كه گفتي: پنجره‌اي رو به پاييز و نگاهي به خاك و اشك‌هايي كه گويي رودبارانِ نپال از آن سرچشمه گرفته خاموش، آرام رفته با باد

نوا بامدادی said...

سلام
قابهای تکرار مکرر تصاویرند
چه زنده کسانی که تصاویر را برای قابهای مکرر
نو به نو
میبینند .
دوست من یادش را زنده نگاه میداریم در پستو های تنگ ترش دلمان
قشنگ بودند
با تشکر

Anonymous said...

چرا فیلتر شدی؟

راهی به رهایی(نوا بامدادی) said...

سلام
اقاقیا به خواب رفت ؟
من اینجا ایستاده ام با شاخه به شکل درخت در میان دشت تنهای
زود برگرد
همین
لینک جدید گذاشتم

http://ssa25201.persianblog.ir/ said...

dorood bar chista
ghavi minevisi
shad zivi