برای اولین بار در ایران، هنرمندی در این ابعاد - اکران یک فیلم سینمایی _ به حمایت از جنبش سبز پرداخت.
تیتراژپایانی فیلم" محاکمه در خیابان"، اعلام حمایت "مسعود کیمیایی " از جنبش سبز است. به ضعیف بودن فیلم کاری ندارم که وقتی تیتراژ پایانیاش را دیدم، تمام ضعفها و مشکلات فیلم یادم رفت. در پس زمینهی پایانی فیلم، عکسهای اعتراضات خیابانی و حوادث پس از انتخابات گرچه به ناچار، به صورت نگاتیو و کم و بیش محو نمایش داده شد، اما برای ما که روزها و ساعتهای بسیاری را با این عکسها گذراندهایم تشخیص آنها کار دشواری نیست. اگر در انتهای فیلم نوشته نشده بود" محصول 1387" ، فکر میکردم حتما کیمیایی، خیلی سریع و عجولانه این فیلم را ساخته، فقط به این بهانه که در پایان، حرف دلش را اینگونه فریاد بزند. تاکید بر رنگ تیره و خاکستری در طول فیلم هم گویا اشارهای به فضای سیاه و وهمآلود و غمگین تهران در روزهای پس از انتخابات بود.
اوج تاثیرگذاری این حرکت هوشمندانه، همراهی این تصاویربا صدای " رضا یزدانی" و شعرزیبای"یغما گلرویی" است.
درجایی از این ترانه میشنویم" تمرین مرگ میکنیم در بغض این پیاده رو" . .. راست میگوید: امروز، تمرین مرگ میکنیم، در پیاده روهای شهری که در آن زاده شدهایم و پا گرفتهایم
1 comment:
حتما به دیدن این فیلم خواهم رفت... واقعا این حرکت آقای کیمیایی جای تشکر دارد
و ممنون از شما به خاطر وبلاگ خوب و پربارتان
موفق و پیروز باشید
وحید
Post a Comment